!!ఎదుగుదల!!

నివాసం ఉండేది చిన్న ఇంట్లోనే అయినా

మనసులు అందరివీ పెద్దవిగా ఉండేవి..

నేలపై కూర్చుని ముచ్చట్లు చెప్పుకున్నా

ప్రక్కనున్నారు మనవాళ్ళన్న భావముండేది

ఇప్పుడు సోఫాలు డబుల్ బెడ్ మంచాలు 

మనుసుల్లో మాత్రం పెరిగాయి దూరాలు..

ఆరుబయట వేసుకునే మడతమంచాల్లేవు

చెప్పుకోవడానికి ఊసులు అంతకన్నా లేవు!

ప్రాంగణంలో వృక్షాలు వస్తూపోతుంటే పలకరించేవి

అపార్ట్మెంట్లుగా అవతరించి హడల్గొడుతున్నాయి..

తలుపులు తీసుండి బంధుమిత్రులను ఆహ్వానించేవి

సైకిల్ ఒక్కటున్నా అందరితో పరిచయాలు సాగేవి

డబ్బులు కొన్ని ఉన్నా పెదవులపై నవ్వు ఉండేది

నేడు అన్నింటినీ సాధించాము కామోసు..

అందుకే అవసరమైనవి అందకుండాపోయాయి 

జీవిత పరుగులో ఆనంద వర్ణాలు వెలసిపోయాయి!

ఒకప్పుడు ఉదయాన్నే నవ్వుతూ లేచేవాళ్ళం 

మరిప్పుడు నవ్వకుండా ముగిసే సంధ్యవేళలెన్నో

ఎంతో ఉన్నతి సాధించాం సంబంధాలతో నటిస్తూ..

మనల్ని మనం కోల్పోయాం మనవాళ్ళని వెతుకుతూ!

!!అనుకుంటాను!!

!!ప్రోద్భలం!!

ఆత్మఘోష రెపరెపలాడుతూ పైకెగురుతుంటే 

శాంతి సంకెళ్ళ కోసం వెతికే మనసు అలిసిపోతే

ఊరడించడానికైనా ఒక్కసారి ఆ ఘోష వినరాదా

ఓదార్పు కోసమైనా అశాంతిలో శాంతి చూపరాదా

సలహా సంప్రదింపులతో ఓటమికి గెలుపు నొసగి 

ఆత్మస్థైర్యానికి సరిహద్దులేదని చాటి చెప్పరాదా!

అవకాశాలతో అల్లుకున్న గొంగళిపురుగులుంటే

కాలానికి అణుకువను ఆయుధంగా అందించి 

రంగురంగుల సీతాకోకచిలుకలుగా మార్చేయరాదా

ఒద్దికలేని మిడిసిపాడు జయంకి ప్రతిబంధకం కదా

నిరంతర కృషికి ఓర్పుని శక్తి ఔషధంగా నూరిపోసి

బ్రతుకు బంధీ కాకుండా ప్రోద్భలాన్ని చేకూర్చరాదా!

!!ప్రాయం!!

పెరుగుతున్న ప్రాయం నాతో అంది 

ఇకనైనా వీడు ఈ అమాయకత్వానని

గంభీరత్వంతో వ్యవహరించమని..

తరుగుతున్న తుంటరితనం అంది

ఇంకొన్నాళ్ళు తనతో జల్సా చేయమని

ఆపై మృత్యువే వద్దన్నా వదలదని..    

గడ్డిపువ్వైనా గులాబీ అయినా 

విప్పారి వికసించినాక వడలక తప్పదని!

THIS SOCIETY

ఒక వ్యక్తి పెయింటింగ్ కోర్సు పూర్తి చేశాడు ..
3 రోజులు కష్టపడి ఒక అద్భుతమైన పెయింటింగ్ గీశాడు . దాని మీద ప్రజల అభిప్రాయం తెలుసుకోవాలి అనుకున్నాడు .

నాలుగు రోడ్లు కల్సే చోట దానిని ప్రదర్శించాడు . దాని కింద ఇలా ఒక నోటీసు పెట్టాడు

" నేను గీసిన మొదటి పెయింటింగ్ ఇది . ఇందులో మీకు లోపాలు కనిపించవచ్చు . ఎక్కడ లోపం ఉందొ అక్కడ ఒక " ఇంటూ " మార్కు పెట్టండి అని అందులో ఉంది .

దానిని అక్కడ ఉంచి తిరిగి సాయంత్రం వచ్చి చూశాడు . అతడికి ఏడుపు వచ్చింది . దాని నిండా
" ఇంటూలే ". ఖాళీ లేదు .

ఏడుస్తూ తనకు నేర్పిన మాస్టారు దగ్గరకి పట్టుకు వెళ్ళాడు . " నేను పెయింటింగ్ వెయ్యడానికి పనికి రాను అని నాకు తెలిసి పోయింది " అంటూ విచారించాడు .

మాస్టారు అతడిని ఓదార్చారు . అదే పెయింటింగ్ మళ్ళీ వెయ్యమన్నారు . మళ్ళీ అదే పెయింటింగ్ అలాగే వేసుకుని వచ్చాడు . ఈసారి కూడా అక్కడే పెట్ట మన్నారు గురువుగారు . దానికింద ఈ సారి నోటీసు ఇలా రాయించారు గురువుగారు .

" నేను గీసిన మొదటి పెయింటింగ్ ఇది . ఇందులో మీకు లోపాలు కనిపించవచ్చు . ఎక్కడ లోపం ఉందొ అక్కడ క్రింద నేను పెట్టిన రంగులతో , బ్రష్ లతో దానిని సరి చెయ్యండి " అని ఆ నోటీసు లో ఉంది .

వారం రోజులు అయినా ఒక్కరూ దానిలో లోపాలను సరి చెయ్యలేదు .

ఎందుకలా జరిగింది ?

ఎదుటి వాడిని విమర్శించడం చాలా తేలిక . సరి చెయ్యడం చాలా కష్టం.
THIS IS EXACTLY WHAT IS HAPPENING NOW IN THIS SOCIETY!!