Amma...Miss you

ఆదివారం ఉదయం ఆలస్యంగా లేచే మాకు అమ్మ ఫోన్ కాల్ మేల్కొల్పు.
అమ్మాయ్..లేచావా!? ఏమి టిఫిన్ చేసావ్?...(చేసుకోలేదంటే) అయ్యో...అదేంటే ఏమైనా చేసుకుని తినమని తినకపోతే ఎలా నీరసం వస్తుందనేది....ఆదివారం కదా ఏమైనా స్పెషల్ చేసుకుని అబ్బాయికి(అల్లుడికి) పిల్లలకి పెట్టి నువ్వూ కాస్త తిను అనేది.
అంతలోనే ఆదివారం కదా..వీలుంటే ఇంటికి రండి ఇక్కడ వండుకుని అందరం కలిసి తిందామని చెప్పేది. ఉన్న ఆదివారం ఎన్నో పనులు ఊరికే రమ్మంటావని అప్పుడప్పుడూ విసుక్కున్నా ...లంచ్ టైంకి చేరి అందరం కలిసి తినడంలో ఉన్న ఆనందం అమ్మతోనే పోయింది. 
ఇప్పుడూ ఆదివారాలు వస్తున్నాయి యధావిధిగా పనులన్నీ జరిగిపోతున్నాయి...
కానీ..అమ్మ మేలుకొల్పు ఫోన్ కాల్ మిస్సింగ్..
తిన్నావా!? ఏమి వండుతున్నావు!? ఏమైనా చేసుకో తిను అనే అమ్మ మాటలు మిస్సింగ్.
అమ్మను స్మరిస్తూ అక్షరాంజలి..అమ్మ మృతి వీక్షణాఖంఢిక. తల్లి ఋణం ఎప్పటికీ తీరదు-పద్మారాణి

Note:-అందరూ ఆనందకరమైన వీడియోలను చేసిపెడతారు, నేనేంటి ఇలా ప్రాణం పోతున్నప్పటి వీడియోని పెట్టానని తిట్టుకోకండి.
ఊపిరి పోసుకున్నప్పటి నుండి ప్రాణం పోయే వరకూ జరిగే పరిణామాల్లో ఆనందాన్ని మాత్రమే ఆస్వాధించి మరణానికి మాత్రం భయపడి చూడకుండా తలచుకోకుండా ఉండడం ఎందుకు?
"పుట్టినప్పుడు పుట్టే వాళ్ళు ఏడుస్తారు....
పోయేటప్పుడు చూస్తున్నవాళ్ళు ఏడుస్తారు!"