చివరికి శూన్యం

బ్రతుకులో మచ్చలు బ్రతిమిలాడితే పోవు
చచ్చినా మాసిపోనివి ఈ చీడ చెదలు...
చేసుకున్నవాడికి చేసుకున్నంత అయితే
చెప్పినా వినని వాడికేల చెప్పేవు నీతులు...
నవ్వితే నష్టపోయేది ఏముందని మానేవు
ఏడిస్తే ఏం వస్తుందని పెట్టేవు శోకండాలు...
కష్టాల్లో కనబడక సంతోషాన్ని వాటా కోరేవు
కుప్పచేసి కూడబెట్టేవు వెంటరాని కాసులు...
భాధలని భాధ్యతలతో భాగించి వగచేవు
కాటికి వెళ్ళుతూ చూపేవు రిక్తహస్తాలు...
నవ్వుని నవ్వుతో కాక ఏడుపుతో భాగించి
హృదయాన్ని ఎందుకు చేస్తావు ముక్కలు...
మెదడుతో ఆలోచించక నాలుకతో మాటలాడి
మనసుని ఏల అడుగుతావు నీవు లెక్కలు...
చివరికి జీవితం మతలబు లేని కితాబు అనేవు