అన్వేషణ

విఫలయత్నం

!!ఆసరా!!

ఓడిన మనసు.

పట్టుదల

బ్రతికే ఉన్నాను...

!!ఉవాంఛ!!

చూడని తెలియని జీవిత వీధుల్లో...

మళ్ళీ విహరించాలన్న వాంఛ నాలో!

మరోమారు నా ఉనికిని చాటుకుంటూ

కాలప్రవాహంలో కొట్టుకుపోయిన ఆశల్ని

పరామర్శించి ఎవరి పంచన ఉన్నావంటూ

గట్టిగాహత్తుకుని మెత్తగామొట్టి మెల్లగాగిల్లి

బోరు బోరుమని ఏడవాలన్న ఉవాంఛ నాలో!

గతం అంతా గల్లంతై విహంగిలా గగన వీధుల్లో...

పసిపాపై గెంతి కిలకిలా నవ్వాలన్న కాంక్ష నాలో!

ఓసారి అన్నీమరచి నన్నునేను ప్రేమించుకుంటూ

స్వార్ధంతో నేను నాటిన చెట్టు పండ్లని నేనే తినాలని

నియమ నిష్టల నీతులు చెప్పిన వారిని తిట్టుకుంటూ

బంధం త్రుంచి భాధ్యతలని తెంచి నాలో ధైర్యాన్ని పెంచి

అడుగు వెనుక అడుగేసి కలిసిపోవాలన్న ఆకాంక్ష నాలో!

!!అన్వేషిస్తే!!

అలసిన జీవితానికి వయసుని ఆసరా అడిగా
గమ్యం ఏదంటూ ఎవరిని అడగాలో తెలియక
సాధించావలసినవి ఉన్నా శరీరం సహకరించక!

జీవితసారాన్వేషణలో "మార్పు"కి అర్థం అడిగా
అవసరానికి నీవారిగా దరిచేరి వీడిపోయేవారని
అనుభవశాలి విచిత్రంగా చెబుతూ చిత్రంగా నవ్వె!

సంతంతా తిరిగి సహనంతో సొమ్మసిల్లి అడిగా
మానవత్వం ఎక్కడ దొరుకుతుందో చెప్పమని
సంతలో కానరాదు స్మశానంలో చూడమన్నారు!

మృత్యువునే మోహించాలని దానిరూపం అడిగా
చూడనైతే లేదు, కాని కడుసుందరమైన వినికిడి
ఒక్కసారి కలిసి జీవించడం వదిలేస్తారని తెలిసె!

జర బద్రం

!!అమ్మ మూల్యం!!

తెలిసీ తెలియని వయసులో నా కూతురు వంట చేస్తుంటే నా దగ్గరగా వచ్చి చిన్నికాగితంలో ఏదో లిస్ట్ రాసి చూసి డబ్బులు ఇవ్వమంది.
అందులోని సారాంశం....
పుస్తాకాలు చక్కగా సర్దుకున్నందుకు:-   రూ  20-00
మంచి మార్కులకి తెచ్చుకున్నందుకు:-       20-00
బజారుకి వెళ్ళి సరుకులు తెచ్చినందుకు:-      20-00
ఇల్లు సర్దడంలో సహాయపడినందుకు:-          50-00
నీకు నచ్చిన డ్రెస్ వేసుకున్నందుకు:-           40-00
                                                              ----------
                      మొత్తం- - - - - - - - - --    150-00
నేను అలా అమాయకంగా నించుని చూస్తున్న తనని చూసి నవ్వుతూ కాగితాన్ని తిప్పి ఇలా రాసాను.....
తొమ్మిది నెలలు మోసినందుకు కూలి......రు:-    00-00
నిద్రలేకుండా రాత్రులెన్నో గడిపినందుకు:-       00-00
నీ ముక్కు చీది నిన్ను శుబ్రపరిచినందుకు...    00-00
ఆలనాపాలనా చూసి ఆడించినందుకు           00-00
                                                              -----------
మొత్తంగా చూసి అంతా కూడితే ....               00-00
అది చదివి నా కూతురు సారీ అమ్మా అంటూ నన్ను గట్టిగా హత్తుకుని "ఐ లవ్ యూ" అంది. వెంటనే నేను తనని ముద్దాడి ఈ ఒక్క మాటతో నాకు ఇవ్వవలసిన మొత్తం మూల్యం చెల్లించావు అన్నాను. అది ఒక మధురానుభవం!
ఇప్పుడు అన్నీ తెలిసిన వయసులో మన ఆశలని ఆశయాలని నేలకూల్చి మనల్నే సర్దుకుపొమ్మంటూ దానికి మూల్యంగా మన అనురాగాన్నే నవ్వుతూ వారికి చెల్లించమనడం ఎంతవరకూ సమంజసం!
కూతురికి తను అమ్మ అయినప్పుడే తన తల్లి విలువ తెలుస్తుంది అది సహజం!
మరి తల్లికి తన గడిచిన కాలం తిరిగిరాదు.....ఎవరు చెల్లిస్తారు దీనికి మూల్యం?

!!నవ్వు జీవితం!!

!!నా స్వార్థం నాది!!

దూరమైపోతున్నాయి అనుబంధాలు దగ్గర కాలేక...
నన్ను నేనే కోల్పోయా నా అన్నవాళ్ళని వెతికితే దొరక్క
లోకం అంటుంది నేను అందంగా నవ్వుతానని...
నేను మాత్రం అలసిపోతున్నా నవ్వులో భాధల్ని దాచలేక!
కన్నీటిని ప్రశ్నిస్తే నా నవ్వు సమాధానమిస్తుంది...
జీవితాన్ని అంతగా ప్రేమించి భాధపడకని...
జీవితాలన్నీ మృత్యువుతో బేరం కుదుర్చుకున్నాయని!

విధితో పోరాడుతూనే ఉన్నా నటించడం నాకురాక...
అది నన్ను గెలవనీయదు, నేను ఓటమిని ఒప్పుకోను
రోధించకనే నవ్వుతో భాధను మరువడం తెలుసు...
ఇది సాధ్యమా అనడిగి నవ్వుతూ నవ్విస్తున్న నన్ను చూసి!
బంధం ఏదో బిగిస్తున్నాను మన మధ్య అనుకోవద్దు
స్వార్థం నాది, నేను స్వార్థపరురాలిని అయిపోయా...
కాటికి మోసే ఆ నలుగురి సంఖ్యని పెంచుకుంటున్నానిలా!

మనుగడ

!!లే ద్రౌపదీ!!

లే ద్రౌపదీ...లేచి వస్త్రాన్ని కప్పుకో
గోవిందుడు ఈ గోళంపైకి రాలేడు
నీకు నీవే రక్షణకవచం అయిపో!

మగతనాన్ని మంచమేసిన శకున్ని
మస్తిష్కంతో పాచికేసిన ప్రియుడ్ని...
ఎంతకాలం ఇలా గుడ్డిగా నమ్ముతావు
గోముఖవ్యాఘ్రహాలని గోవిందుడనేవు!

రక్షించమని అరిచి చర్చల్లోనే తడిచి
దుశ్శాసనుల దర్బారులో నిలబడి...
వార్తల్లోకి ఎక్కి వ్యభిచారిగా మారతావు
సిగ్గులేని సమాజాన్ని క్షమని వదిలావు!

లే ద్రౌపదీ వస్త్రాన్ని నడుముకి చుట్టుకో
గుడ్డిరాజ్యంలో గోచీలే, గోవిందుడు లేడు...
మూగచెవిటి జనాన్ని సహాయమేల కోరేవు
నీకు నీవే ఆయుధమై నిన్నునీవే రక్షించుకో!

!!అందీఅందక!!

నింగిలోని జాబిలివై నాకు అందకుండా నీవుంటే
నీ రూపాన్ని గుండెల్లో దాచుకుని ఆనందిస్తున్నా.

అక్కడెక్కడో ఒయాసిస్సులా కనీకనబడక నీవుంటే
గుండెనిండా ఆశలను నింపుకుని నేను బ్రతికేస్తున్నా.

మదినిండా ప్రేమతో కురియని మేఘంలా నీవుంటే
నీ జ్ఞాపకాల సెగలతో ఆవిరైన ఆశలతో ఎదురుచూస్తున్నా.

సంతోషాల సెలఏరులా నీవు పొంగి ప్రవహిస్తుంటే
నిలువని నా ప్రేమతో ఆనకట్ట వేసి ఆపాలనుకుంటున్నా.

ప్రతిక్షణం నీవు లేవన్న లోటు నన్ను ఏడిపిస్తుంటే
మరచిపోవాలనుకుంటూనే మరల మరల నీ పేరే జపిస్తున్నా.

నా ప్రేమ

ప్రేమని వ్యాపారంగా చూసి

లాభనష్టాలంటూ బేరీజు వేసి

మనసిచ్చిపుచ్చుకునే సంతలో

అమ్ముడుపోయే వాళ్ళు కోకొల్లలు

పో....పోయి అక్కడ కొనుక్కో ప్రేమని

నా ప్రేమని కొనే కాసులు కాదు కదా

ఖరీదు కట్టే కలేజా కూడా నీకు లేదు!

నా ప్రేమ రుసుముకి కాదు దక్కేది....

                                         నేను రుణమున్న వారికే అది చిక్కేది!!

తీరని ఋణం

మెల్లగసాగు జీవితమా ఋణాలు ఇంకా బాకీఉన్నాయి
అసలుకంటే ముందు వడ్డీ ఇమ్మని అడుగుతున్నాయి
హడావిడిగా సాగి కొన్ని తీరి మరిన్ని మిగిలి ఉన్నాయి

నెమ్మదిగానడు జీవితమా భాధ్యతలింకా మిగిలున్నాయి
భాధలే దించి బరువు తగ్గించమంటూ బంధాలు కోరాయి
అలుకలే తీర్చి ఏడ్చేవారిని నవ్వించమని అంటున్నాయి

కుదురుగా పయనించు జీవితమా పనులింకా ఉన్నాయి
తీరని కోరికలు ఇంకా బాకాయీలంటూ గోలచేస్తున్నాయి
విరిగి అతికిన మమతలు గాయం పూడ్చమంటున్నాయి

నడుస్తూ వెళ్ళు జీవితమా నీవెనుకే నా అడుగులుంటాయి
నా ఊపిరిపై హక్కు ఉన్నవారితో ఊసులాడాల్సి ఉన్నాయి
మెల్లగా సాగిపోవే జీవితమా ఆశలు ఇంకా మిగిలున్నాయి

కలలు

స్వప్నాల్లో జీవించడమే బాగుంది
నిద్రని పెట్టుబడిగా పెడితేనే చాలని
కళ్ళతో ఆశల అంబరాన్ని తాకించి
నిదురే నాకు నిజమైన నేస్తమైంది

నెరవేరక నిరాశపరిచే నిజాలకన్నా
బూటకపు భ్రాంతియే భలేబాగుంది
అనురాగమంటూ ఆస్తులేం అడగక
ఊహల్ని వీలునామాగా అందించింది

అక్కునచేరి అవసరం తీర్చమననని
కావలసింది కనులార కలగనమంది
గతాన్ని కొనేంత గొప్పదాన్ని కాదని
గుర్తించి గుణపాఠమే నేర్చుకోమంది

!!మార్పెందుకో!!

ఇంతలోనే ఈ మార్పు ఎందుకో!
వేలుపట్టుకుని నడిచిన చేతివేళ్ళే
వేలెత్తి వంకలు చూపుతున్నాయి

ఇంతలా తెలియని దూరమేలనో!
కరచాలం అంటూ కలిపిన చేతులే
కాదు పొమ్మని కసురుతున్నాయి

ఇప్పుడు ఎందుకని ఈ అలజడో!
నాడు అంతంలేని మాటల ఆతృతే
నేడు మాటలు వెతుకుతున్నాయి

ఇవాళ ఈ వ్యధభారమెలా తీరునో!
నాటి పరిచయ పులకరింతజల్లులే
పైనతడిసి పరాయిగా తోస్తున్నాయి

ఎంత విడ్డూరమో!

!!నవ్వుతూ బ్రతికేస్తాను!!

బ్రహ్మాండంగా బ్రతికేస్తాను.....నవ్వుతూ నవ్విస్తూ

తుప్పుపట్టిన ఊహలని ఆశలకొలిమిలో కాలుస్తూ

నలుగురూ నన్ను చూసి నవ్వితే నేను నవ్వేస్తూ!

అస్తమించే సూర్యుడిలో నన్ను నే చూసుకుంటూ

గూటికి చేరే పక్షులలో నన్ను నేను వెతుక్కుంటూ

చిరిగిన నవ్వుకి మాసికేసి నాలో నే నవ్వుకుంటూ!

కాగితంపువ్వుకి పలుసార్లు పరిమళమద్ది పీలుస్తూ

వలసలా వచ్చి పొమ్మంటూ జ్ఞాపకాలని తరిమేస్తూ

దర్జాగా బ్రతికేస్తాను...డాబుగా అని బేలగా నవ్వేస్తూ!

!!భావోధ్వేగాలు!!

భావోధ్వేగాలు సంతలో సరుకులు ఏం కావు
బేరం చేసి లాభనష్టాలు బేరీజు వేయడానికి!!

భావాలేం విరబూయని మల్లెమొగ్గలు కావు
పరిమళమందించి వడలిపోయి రాలడానికి!!

భాధ్యతలు కొనుక్కునే ఆటబొమ్మలు కావు
ఆనందం కోసం ఆడుకుని విసిరివేయడానికి!!

భారంగా చేసిబాసలు ఎన్నడూ సఫలం కావు
అవసరంతీరాక ఎగవేసి చల్లగా జారుకోడానికి!!

భాంధవ్యాలేం వీధిలో అంగడి బొమ్మలు కావు
కొని కోరుకుంటే కొత్తరుచులు అందివ్వడానికి!!

!!నవ్వుతో!!

నీ మౌనానికి అలవాటైన నా మనసు చెవిటిదైతే
లోపం శరీరానిదేనని త్రోసిపుచ్చి సరిపుచ్చుకున్నా

మనసుకి గాయమై కన్నీటి మున్నీరుపాయై పారితే
కంటిలో నలకపడెనని నలుగురితోనని ఏమార్చుకున్నా

చెలిమిలోన లోపముండి చెంతకొచ్చి చేయిజారిపోతే
చెలిమి చేయడం నాకు చేతకాలేదని నిందించుకున్నా

తీర్పు చెప్పే కాలమే కఠినమై వేదనతో చేయికలిపితే
తీరు తెలియని తింగరి నేనని సమాధాన పరచుకున్నా

జీవితసారాంశమే ఇదని సముదాయించి సాగిపోమంటే
జీర్ణంకాలేని ఆవేదనని అణగార్చుకుంటూ నవ్వేస్తున్నా

!!కుంచెదాహం!!

!!ఊరట!!

ఉత్తుత్తి మాటలతో ఊరడించి
ఉబికివస్తున్న దుఃఖాన్ని ఆపి
ఉన్నంతలోనే ఏదో ఊరటపడి
ఉప్పెనై పొంగనేల ఎదలోయల్లో!!

ఉన్నదున్నట్లుగా విని ఊకొట్టి
ఉబుసుపోక ఊసులాడ్డం మాని
ఉప్పెనేదైనా ఎదురీది నిలవాలని
ఉబలాటపడే పంతముంది నాలో!!

ఉనికినేమార్చి స్మృతులకి ఉరివేసి
ఉత్సాహమే నన్ను ఊరట కోరేలా
ఉన్నత లక్ష్యాలనే ఊపిరి చేసుకుని
ఉదరకోతైనా హుందాగా బ్రతుకుతా!!

చిగురువేయడమెలా?

గుండెగదిలో బంధించి తలుపు మూసి
తాళంవేసి గొళ్ళెం వేయ మరచినంతనే
చెప్పలేనని చల్లగా జారుకుని జీవించేస్తే
ఎదను కోసిన కసాయిని ఏమనుకోవాలి?

సాగరమంత స్వార్థంలేని ప్రేమనే పంచినా
నీటిబిందువంత నిర్మల ప్రేమనీయనన్నా
అనురాగ ఆస్తుల వీలునామా అందచేస్తే
కాసులకి కుదవు పెడతానంటే ఏమనాలి?

అనురాగపందిరిని చిక్కుల వలగా చూసి
మెరిసేదంతా బంగారమని బంధాన్నివీడి
బరువు భాధ్యతలు తీర్చుకునే బంధమైతే
వేరులేని కాడను ఎలా చిగురింపజేయాలి?

!!అప్పుగా ఆనందం!!

వాదనలు ఎందుకని వలయంలో చిక్కి

నాణెంపై బొమ్మను చూసి బొరుసు గీసి

బాలింతకాలేని బాల్యానికి బారసాల చేసి

భాధ్యతలంటూ ఆర్భాటాల నడుమ నలిగి

ఆనందాన్ని కాస్త అరువు ఇవ్వమనడిగితే

కుదవు పెట్టడానికి భాధలేగా మిగిలాయంది

కన్నీటితో కనకమేకాదు కన్నపేగూ కరగనంది.

!!ఓడిపోతున్నా!!

ఆశయసాధనకి ప్రణాలికలే ప్రాణమని..

నమ్మిన ప్రతిసారీ నేను ఓడిపోతున్నా!

అసంతృప్తిని మించిన పేదరికంలేదని..

సంతృప్తియే సిరులనుకుని సర్దుకున్నా!

ఆశను మించిన ఔషధం ఎక్కడుందని..

నిరాశల్ని నవ్వుతో చికిత్స చేసుకున్నా!

సరికాని సమస్యలని సమర్ధించలేనని..

సర్దుబాటంటూ కోరికల్ని అణుచుకున్నా!

పెంపకంతో ప్రేమపాశం పెనవేయలేనని..

ఊపిరైన బంధాలనే వదిలేసి జీవిస్తున్నా!

నమ్మకం ఆత్మస్థైర్యాలనే ఆయుధాలని..

ఎక్కుపెట్టి మరో జీవనసమరం చేస్తున్నా!

!!నా గడియలు!!

ఏమైనాయి ఆ రేయింబగలు కాపుకాసిన గడియలు

జీవితాన్నే తృంచి పంచిచ్చిన నావి కాని నా క్షణాలు

నా వంతు నిద్రదోచిన నీనవ్వు చూసిన నా నవ్వులు

నా నోటికి కాక నీ నోటికి అందించిన అన్నం ముద్దలు

నా సుఖమంటే నీవంటూ నిర్వచించిన ఆ గురుతులు

ఏదేమైనా నాకొద్దు గతించిన ముసలిస్మృతి దొంతరలు

ఇచ్చిచూడు గుప్పెడు నాగుండెకు నీ ప్రేమానురాగాలు

తలచుకో కూడి నలుగురితో నిన్ను చెక్కిన నా చేతులు

ఇలాగైనా తనివి తీరనీ జీవితపు నా అంతిమ గడియలు

!!ఏమార్పు!!

వరదలా పొంగిపొర్లే భావాలను దాచి..
నదిలాంటి ఆశల ధృఢనివాసం కట్టలేవు

అడవిలో తూఫాను హెచ్చరితో అరచి..
కాండానికి ఊహల ఊయలకట్టి ఊగలేవు

విరిగినద్దంలో ముక్కలైన మోము చూసి..
ముఖకవళికలు మార్చానని ఏమార్చలేవు

తీయనిమభ్య మాటల తివాచీ ఏదో పరచి..
అరికాలు కడిగి  మది మలినం తుడవలేవు

రాగయుక్తంగా భావంలేని గీతం ఆలపించి..
అవిటితనచేతి చప్పట్లు విని ఆనందించలేవు

పచ్చని తోరణాలుకట్టి వాయిద్యాలు మ్రోగించి..
చావుని కళ్యాణ కార్యక్రమమంటూ చూపలేవు

!!ఆశయం!!

ఆనంద ఆశలసౌధాల మధ్య నిర్మితమైన ఈ జీవనపయనంలో
నడుమ కాస్త సేదదీరబోయి విరామంలో విశ్రాంతిగా మండుతూ
నిన్ను నీవు ఓదార్చుకుంటూ భారం తగ్గించుకోబోయి పెంచుకోకు!

ఆలోచనల చితిలో అనవసరంగా కాలుతూ నీకు నువ్వే దూరమై
కన్నీటివాన కురిపించి నీ స్వప్నాలని నీవే భావాలతో బంధించేస్తూ
మౌన నిట్టూర్పుల మధ్య హృదయం దేదీప్యమై వెలగాలి అనుకోకు!

అర్థరాత్రి  కరిపోయే జ్ఞాపకాలకు విలువ కట్టుకుంటూ నిద్రలేమిలో
మరువలేని మరపురాని కోర్కెలకు కళ్ళెం విప్పి కొరడా ఝళిపేస్తూ
భాధలో భుజం కాకపోయినా వేదనలో నీ మది నీ తోడని మరువకు!

అనవసర క్షణాలని నిరీక్షణా కాలం అంటూ కార్యాలకి కాపలా పెట్టి
సరదాలకీ సభ్యతకీ నడుమ జరిగే భీకరపోరులో నిస్సహాయతంటూ
అలసట చెందిన గతానికి ఆలోచనల పందిరివేసి పైకి ఎగబ్రాకనీయకు!

!!గురిచూసి!!

వాస్తవాల్లోకి వంగిచూసి వంకర్లు వెతికేసి

వివేకిననుకుంటూ తలెగరేసి తర్కించడం...

ఆటవిడుపులైన అనుబంధాలు ముడివేసి

సాఫీగా సాగమంటే సాగేనా సహజీవనం...

నేలతాకేలా గాలిపటాన్ని క్రిందికి వ్రేలాడదీసి

ఉన్నతమైన ఆశలంటే అంటేనా అవి ఆకాశం...

ఎత్తుమడాల చెప్పులతో దర్పంగా అడుగులేసి

హుందా అనుకోవడం ఎంత వరకు సమంజసం...

చిన్నిగడ్డిపోచలంటి ధ్యేయాలని తాడుగా పెనవేసి

పైకి ఎగబ్రాకితే ఎన్నడూ కావు కన్నకలలు  కైవశం...

ధృఢనిశ్చయానికి ధైర్యాన్ని జతచేసి ధ్యేయాన్ని చూసి

గురిపెట్టి శ్రమని సూటిగా సంధించడమే విజయసాధనం..

!!నేనే నా సైన్యం !!

అంతరంగ మధనమే నమ్మిన నా అంగరక్షకుడిగా
నియంత్ర భావావేశాలే కాపాడే కవచకుండలాలుగా

ఆలోచనా ఆయుధాలెన్నో అంబులపొదలో దూర్చి
ఆగి అడుగేస్తు సంధిస్తున్నా అస్త్రాలను ఆచితూచి

నవ్వు మాటున దాగిన వేదనలే నా గూఢాచారులు
ఆత్మస్థైర్య, శ్రమ ఫలితాలే నా ఆయుధకోశాగారాలు

నింగికెగసిన ఆశయాలే చేరుకునే లక్ష్యాలుగా మారి
నిలబెట్టి నిలేస్తున్నాయి నిశ్చల సిపాయిలుగా చేరి

సాహసమే ఊపిరంటూ సహాయపడే సలహాదారుడు
సాధ్యంకానిది లేదంటూ సాగిపోమనే సైన్యాధ్యక్షుడు

సహనాన్నే కాలంపై సంధించబోతున్నా చివరాస్త్రంగా
ఎడతెరపిలేని జీవితరణం చేస్తున్నా నేనే నా సైన్యంగా

"నిజమైన ప్రేమ"

ఒకానొక సందర్భంలో నా కూతురు నన్నడిగింది...."నిజమైన ప్రేమ" చాలామందికి ఎందుకు దక్కదని?
సమాధానం తరువాత చెప్తాను ముందు వెళ్ళి తోటలోని కొన్ని అందమైన పెద్ద గులాబీలని కోసుకురమ్మన్నాను.
తోటంతా తిరిగి రెండుగంటల తరువాత తిరిగివచ్చి....తోటలో పూలని చూస్తే అందులో కొన్ని గులాబీలు అందంగా పెద్దగానే ఉన్నాయి, కానీ ఇంకా పెద్దవి అందమైన దొరుకుతాయని తోటంతా తిరిగి వెతికి వెనక్కి వచ్చి చూస్తే....ముందు చూసిన పూలని వేరెవరో కోసేసుకున్నారు అని దిగులుగా చెప్పింది.
అప్పుడు నేనన్నాను....."నిజమైన ప్రేమ" కూడా అంతే, ఎదురుగా ఉన్నప్పుడు అదంటే లెక్క చేయము, కావాలని కోరుకున్నప్పుడు అది వేరొకరి సొంతం అవుతుంది.

వృధాప్రయత్నం

పలకా బలపం పట్టి పదాలెన్నో కూర్చి
పలకలేని భావాలన్నీ అందులో పేర్చి
చదవమంటే సరిగ్గా కనబడడం లేదని
నల్లకళ్ళద్దాలు తొడిగి రంగుకల చూస్తే
కనబడేది నలుపే కాని తెలుపు కాదు..

మూర్ఖుడికి మంచి ముచ్చట్లెన్నో చెప్పి
మురిపాలతో అనురాగ పాఠాలు నేర్పి
గాజువంటి జీవితాన్ని గోముగిస్తే కాదని
విసిరేసి ముక్కలు చేసి గాయాలు చేస్తే
మందువేసినా గాటుమాత్రం మాసిపోదు..

బండబారిన మనసుని బరిలోకి దింపి
ప్రేమనంతా పోసి గోరుముద్దలుగా చేసి
తినిపించబోతే చేదు నోటికి సహించదని
తియ్యతేనెలో విషాన్ని రంగరించి సేవిస్తే
విషం వెన్నగామారి ప్రాణం పోసేయదు..

ఏమిటో ఈ వింత!

చచ్చినోళ్ళ కళ్ళు చాటంత....

ఉన్నప్పుడు వారిపై లేనిచింత

పోయాక అందరూ చేరి చెంత

పొగిడేరు చర్చిస్తూ తలాకొంత

పలకనివారుసైతం పరామర్శిస్తూ...

మనుగడేమైనా కలిసేది మట్టిలోనని

ప్రాణమున్నప్పుడు చెప్పని సూక్తులతో

జీవంలేని శవాన్ని శుద్దిచేస్తారు అంతా

ఎందుకంటే ఆత్మశాంతంటూ పలికేరు వంత

బ్రతుకునలేని శాంతి చావులో కోరడమోవింత!

వెలిసినగోడ

వెలిసిపోయిన గోడలాంటి జీవితంలో

దాచుకోవడానికి ఏం మిగిలి ఉందని,

నాసిరకం బంధాల రంగునీరద్దడానికి?

తప్పులేవో బీటల్లో స్పష్టం అవుతుంటే

పునాది పటుత్వ సాంధ్రత తగ్గుతుంటే

అనురాగాలసెగ ఇటుకమదిని కాల్చక

భాంధవ్యాలు ఎండిన మట్టై రాలుతుంటే

కూలబోయే గోడల కోసం ఎదురుచూస్తూ

పడబోతే ఆపే ప్రయత్నమేదో చేస్తున్నట్లు

పాతపునాది పూడ్చి కొత్తది తవ్వుతుంటే!!

!!బ్రతుకుబాట!!

అభూతలోకంలో అంతుచిక్కని ప్రశ్నలున్నా
జీవితాన్ని చదివితే దొరికే జవాబులున్నాయి..

కట్టిన ఇష్ట ఇసుక సౌధాలెన్ని కూలిపోతున్నా
కలలు కాదంటూనే కళ్ళను కౌగలిస్తున్నాయి..

అడుగడుగున గుండె విఛ్ఛిన్నం అవుతున్నా
విరిగిన మనసుని అతికే మార్గాలు ఉన్నాయి..

ముసుగుమార్చి జీవించే జీవితాలు ఎన్నున్నా
మంచి మనిషి మనుగడలు కొన్ని ఉన్నాయి..

ఎదురు దెబ్బలు తగిలి గాయాలు అవుతున్నా
మలాం పూసి చేయందించే చేతులు ఉన్నాయి..

అదృష్టమాడే ఆటలో గెలుపోటములు ఎలాగున్నా
జీవించడానికి అవకాశాలు బోలెడన్ని ఉన్నాయి..

అమ్మను...

గోరుముద్దలుకొన్ని గోముగా తినిపించి

ముద్దులు ఎన్నో మూటల్లో పంచి పెంచి

ఆత్మవిశ్వాసం ఆభరణంగా అలంకరించి

చిరునవ్వనే ఆయుధాన్ని నీకు అందించి

నా ఆశలన్నీ నీ కళ్ళలో కలలుగా గాంచి

నాకు సాధ్యంకాని విజయం నీలో నే చూసి

ఆనందించే వేళలో నా ఆయువు నీకు పోసి

నీలో ఊపిరిగా ఉంటాను- అమ్మనుగా నేను!